ظهور کینه های دیرینه « تقابل جاهلیت و اسلام»
کینه و د شمنی بنی امیه با بنی هاشم، سابقه ای دیرینه داشت. از روزی که امیه، سر سلسله حاکم زمانه ،به رقابت با هاشم پرداخت تا ریاست کعبه را از آن خود کند، تا زمانی که پیامبر اسلام مبعوث گردید و همگان در زمانی نه چندان طولانی به وی گرویدندو در نگاه بنی امیه و دیگران ،حاکمیت بنی هاشم وجهه ای دیگر یافت،برخی از امویان در پی آن بودند تا به هر طریق ممکن ،سروری پیشین خود را باز یافته و هم چنان به عنوان رقیب مقتدر هاشمیان به بازی بپردازند… واقعه کربلا انفجار خشم چند ده ساله امویان علیه بنی هاشم بود که امام حسین علیه السلام نمایندگی آن را به دوش می کشید. هر چند در نگاه امام حسین علیه السلام این تقابل ، ناشی از مسـﺋولیت پیامبرانه ی انسان دین داری علیه کژاندیشی و انحراف دیده می شد،اما هرچه بود به ناجوانمردی فاحش علیه امویان خاتمه یافت.چیزی که حتی امویان و هوادارانشان نتوانستند بر آن صحه نهاده و آن را بپذیرند.این عنصر موجب زبان زدی اولیه واقعه عاشورادرمیان شامیان وامویان و پیروزی بر رقیب دیرینه گردید،هر چند چیزی نگذشت که ارزشهای حاکم برقیام امام ،پیروزی حق را بر باطل در اذهان جای دادکه خود شکست و بطلان امویان به شمار می رفت و ماندگاری قیام عاشورا. برگرفته از کتاب نگاهی نو به جریان عاشورا ص33